Dag Rob

Donderdag, 26 juni 2025, blies Rob, mijn schoonvader, zijn laatste adem uit. We gaan hem vreselijk missen. Zijn grapjes, zijn zorgen om het gezin, zijn aanwezigheid. 'Vier het leven' komt met grote letters op de rouwkaart te staan. Dat blijven we doen.

In 2023 schreef ik een column over hem en over mijn schoonmoeder Atie. Ze waren toen 65 jaar getrouwd. Wat was hij blij met mijn woorden. Toen was ik dankbaar, en nu weer. Hij en Atie inspireerden me met de wijze waarop ze in het leven stonden. En nu inspireert Atie me opnieuw met haar krachtige, natuurlijke manier van doorgaan: met een lach, maar zeker ook met een traan.

De gezinsnormen en waarden van de Van Liertjes zijn via Edwin ook de mijne geworden. Dat is een gift waar ik eeuwig dankbaar voor ben. Dank Rob. Dank Atie. Dank Edwin. Op de begrafenis, donderdag, zal ik niet spreken. Maar op deze wijze laat ik toch weten wat Rob voor mij heeft betekend. Dag Rob, heb het fijn. Weg ben je niet, je zit in ons hart.

Liefs, Jacobine