Opmerkelijke uitspraken van schrijvers en redacteuren tijdens het debutantenbal 2017. De Balie, 18 maart
Hanna Bervoets, columnist en auteur Ivanov
Je bent schrijver als je schrijft.
Iedereen heeft het over stijl, terwijl je daar als schrijver niet mee bezig bent.
Schrijven is niet verheven.
Schrijvers vertellen verhalen, het is het oudste wat er is.
Niet iedereen kan schrijven, maar je hoeft niet belezen te zijn.
(Kletsen op het toilet: niet verheven!)
Christine Otten, laatste boek en theaterstuk We hadden liefde, we hadden wapens
Stijlregels binnen het schrijven zijn gelul.
Ik ben altijd nieuwsgierig hoe andere mensen zijn.
Schrijven is je openstellen en luisteren.
Schrijversblock? Mijn vriendin zei: “Gewoon doortypen.”
Nazmiye Oral, actrice en schrijver, theater Niet meer zonder jou
Writersblock? O ja, ik zat mezelf zó vaak in de weg. Nu ben ik daar makkelijker in. Ik ben niet bang om iets weg te gooien en ook denk ik: als je niets doet, ben je toch bezig.
Willem Bosch, scenarioschrijver
Geld helpt tegen een writersblock.
Abdelkader Benali, presentator en schrijver
Literatuur is niet alleen een lesje kijken, het is een lesje in alles.
Het is belangrijk dat er diversiteit is. De enige ruimte waarin de burger een debat kan aangaan met een medeburger op een volstrekt gelijkwaardige manier, is in de kunst. Als daar stemmen ontbreken verarmt het politieke bedrijf, de sociale structuur.
Men vindt de literaire wereld blank, randstad, grachtengordel.
De literaire wereld is de meest conservatieve wereld die er is.
Als de drempel wordt verlaagd, zullen veel meer mensen zich met literatuur geëngageerd voelen.
Jasper Henderson, hoofdredacteur uitgeverij Lebowski
De drempel om uitgeverijen te benaderen is voor elke schrijver hoog, ongeacht afkomst.
Er is al veel veranderd. Onze mailadressen staan overal en we zijn aanspreekbaar op avonden als deze.
De monocultuur in de literaire wereld is aan het veranderen. De boekenwereld loopt niet voorop met diversiteit, maar volgt zeker.
Jeroen Vullings, redacteur en literair criticus
Er is minder aandacht voor de middengroep. De middenmoot, bijvoorbeeld een vrouw van middelbare leeftijd, vindt men oninteressant.
Diversiteit? Ik denk dat allochtone schrijvers een voordeel hebben, ze hebben een goed onderwerp om over te schrijven, namelijk snijpunten van culturen. Dat is boeiend. Ze hebben meer te vertellen dan navelstaarders die weinig hebben meegemaakt.
De nieuwe generatie, jonger dan 35, zijn op veel fronten actief. Rollen worden gecombineerd. Doordat er minder tijd is, schrijven en herschrijven ze minder. Ik mis de lyriek die je bij een eerdere generatie zag.
Je kunt alleen een goede schrijver worden als je veel hebt gelezen.’