Bij binnenkomst excuseert Heleen van der Kemp, auteur van vier misdaadromans, zich omdat ze de luier van haar jongste dochter moet verschonen. Veel schrijvers hebben niet de luxe om zich dagen op te sluiten en zich los te maken van de wereld. Nee, schrijven is een roeping waar je tijd voor moet maken buiten dagelijkse beslommeringen om. Het is een missie met pieken en dalen, blijkt uit mijn gesprek met haar. Debuut Blond 15
‘Naast mijn werk als communicatieadviseur schreef ik blogs op Hyves, spannende verhalen. Mensen reageerde erop, en ik kreeg veel reacties, soms wel duizend. Dat gaf moed. Ik volgde een cursus aan de Schrijversvakschool en begon aan Blond 15. Voordat ik mijn manuscript naar een uitgeverij opstuurde vroeg ik advies van een manuscriptbeoordelaar waar ik veel van leerde. Daarna herschreef ik het en niet veel later heeft De Crime Compagnie mijn debuut Blond 15 uitgegeven.’ Schrijven na een debuut
‘Achteraf was Blond 15 best een opvallend debuut. Ik werd een paar keer genomineerd en mensen waren enthousiast. Mijn tweede boek Afrekening kreeg nog betere recensies, zowel in kranten als op social media. Toch had ik daarna niet de energie om aan mijn derde boek te beginnen. Een boek schrijven kost, naast werk en gezin, veel tijd en moeite. Het is zwaar. Ik overwoog te stoppen, toen een agent mij via twitter benaderde en mij een dag op sleeptouw nam. We gingen langs allerlei uitgeverijen. ‘Dit is Heleen, zei hij. Ze is goed.’ Uiteindelijk ben ik via hem bij Cargo terechtgekomen en dat gaf mij zo’n boost, dat ik er nog een keer vol voor ging, met als resultaat nog twee boeken: Onschendbaar en Bijwerking.’ Succes
‘Een boek moet natuurlijk supergoed zijn, maar het is ook een kwestie van geluk of het aanslaat of niet. En je moet de juiste keuzes maken. Achteraf had ik bijvoorbeeld mijn vaste personages misschien eerder moeten loslaten. Mijn vijfde boek wordt een ‘stand-alone’, om mezelf uit te dagen en om zó wellicht een bredere groep lezers aan te spreken. Een boek is goed als lezers een fijne leeservaring hebben, als ze het boek van begin tot eind uitlezen en het iets met ze doet. Voor mij heeft het niet zozeer te maken met een perfecte stijl en zinsconstructie. Als je iemand plezier doet met je boek is het goed, dat is succes voor mij.’ Onzekerheid ‘Die houdt nooit op. Bij ieder boek is het spannend of het (weer) gaat lukken. Als schrijver heb je vertrouwen van een uitgever nodig om door te gaan. Tenminste zo werkt dat bij mij. Ik kan echt van slag zijn van een negatieve recensie, dan zie ik de goede niet eens meer. Relativeringsvermogen is op zo’n moment ver te zoeken. Op dat soort momenten heb ik veel steun aan het team bij de uitgeverij.’ Prijzen
‘Nominaties en prijzen zijn belangrijk. Toen ik met mijn boek Bijwerking genomineerd werd, voor de Gouden Strop kreeg ik dat een dag van tevoren te horen. Dat is een mooi moment. Social media ‘Tegenwoordig twitter ik minder dan vroeger. Instagram gebruik ik op dit moment Instagram het meest omdat ik van fotografie houd. En op mijn Facebookpagina post ik regelmatig iets, of ik reageer op reacties. Als auteur is het nodig om bereikbaar en zichtbaar te zijn.’ Schrijverschap
‘Het is een worsteling en niet altijd leuk. Soms is het gewoon rotwerk,’ zegt Heleen met een grijns op haar gezicht. ‘Ik vraag me wel eens af,’ voegt ze eraan toe, ‘waarom doe ik dit in hemelsnaam? Van een terugkoppeling als ‘je personage komt niet goed uit de verf’ kun je echt een writersblock krijgen. Maar als je daar dan weer doorheen bent heeft de redacteur meestal gewoon gelijk gehad en is het alleen maar beter geworden.’ Droom ‘Ik droom van een doorbraak, maar durf ook niet meer zo goed te dromen. Het is van zoveel dingen afhankelijk of dát gaat lukken. In ieder geval zal ik mezelf meer moeten verkopen en dat vind ik best lastig!’ Toekomst boekenwereld
‘Tekst is een ondergeschoven kindje. Consumenten consumeren tegen-woordig veel meer via beeld. Dat vind ik zorgelijk. Ik denk wel eens, misschien moet ik een videogame schrijven, of moet ik mezelf verbinden aan een interactief platform? Hoewel er altijd een kerngroep zal blijven bestaan die toch van lezen op papier houdt, wordt die groep kleiner. Misschien komt er wel een opleving en krijgt het boek een herwaardering, zoals de Nokia ook een opleving kent.’ Heleen haalt haar schouders op en sluit af met de woorden: ‘Door de eeuwen heen is het geschreven woord belangrijk geweest. Dat zal altijd zo blijven.’ Na ons gesprek in haar woonkamer vraag ik Heleen of ze een vlogje met mij wil maken. Ze twijfelt, maar staat een paar minuten later als een volleerd vlogger voor de camera. Wie zegt dat ze zichzelf niet kan verkopen? Ik ben in ieder geval overtuigd. Volg Heleen van der Kemp, auteur bij Uitgeverij Cargo, op Facebook of Twitter Volg Jacobine van den Hoek op Facebook of Twitter