Achter openslaande deuren bespreek ik met de redacteur de voortgang van mijn roman via een videocall. Mijn aandacht is gericht op het computerscherm wanneer ik buiten vogels hoor kwetteren. Luid en agressief. Afgeleid kijk ik opzij. Met gebogen poten en haar buik laag bij de grond sluipt onze poes Dessy naar me toe. En ze kijkt me aan met grote blauwe poezenogen. Dat doet ze vaker als ik binnen zit en zij buiten staat. Gewoonlijk mauwt ze dan, en open ik de deur. Nu is ze stil. Uit haar bek steken twee gekromde pootjes en een dot veren.
‘Nee!’ gil ik in afschuw. ‘Wat is er?’ roept mijn redacteur verschrikt. Ik twijfel. Ren ik naar buiten om het arme vogeltje uit de bek van Dessy te bevrijden of blijf ik professioneel en zeg ik dat er niets aan de hand is? Vanuit mijn ooghoeken zie ik een pootje bewegen. Het leeft nog! Dit kan ik niet aan! Snel leg ik uit wat er aan de hand is en mijn redacteur grijnst. Ze kent dit probleem en voorbeelden volgen. Ze begrijpt dat ik ons gesprek afkap, op de rode knop druk en ik de laptop dichtklap. Mijn plicht roept! Er is een leven te redden! Als SuperWoman sprint ik naar buiten. En zo snel als ze kan verschuilt Dessy zich onder tafel. Ze weet wat ik kom doen. En toch wilde ze mij haar prooi tonen. Het lukt me om haar onder de tafel vandaan te trekken en ze mauwt verontwaardigt. De vogel grijpt zijn kans, sprint naar de heg en verdwijnt in de tuin van de buren. Dessy en ik blijven over. Beiden verontwaardigd. Dan knuffel ik haar en geef ik haar een kattensnoepje. Hoe kan ik haar instinct en eerlijkheid bestraffen?
Mijn puberzoon vertelde het eerlijk. Er was iets gebeurd. ‘Ik had het ook niet kunnen vertellen, hè?’ Dat was waar, eerlijkheid moet beloond worden. Hij vertelde een beetje, en na een paar vragen ietsje meer en aan het einde van de dag kende ik (waarschijnlijk) het hele verhaal. Kwajongensstreken, natuurdriften, het hoort erbij. Zeker in een jongensgezin. Maar hoe ga je met ongewenste of domme acties om? Een belletje om de nek van onze poes helpt niet, het weerhoudt haar niet vogels te vangen, ook al weet ze dat ze wij de gift niet waarderen. Net zomin als dat we kattenkwaad waarderen.
Jacobine van den Hoek
Jacobine werkt nu aan haar derde boek, Madame. Dit boek is hier al te reserveren. Madame is een wonderlijk en op waarheid gebaseerd verhaal over de krachtige Marie Grosholtz. Later werd ze bekend met haar Madame Tussauds musea.
Jacobine debuteerde met de historische roman Zondebok (2019). In 2022 volgde De roos van Napoleon. Dit boek werd met enthousiasme ontvangen en is vertaald. De roos van Napoleon is een op waarheid gebaseerd verhaal over Joséphine Bonaparte, de eerste vrouw van Napoleon. Het boek is hier te bestellen. Ook als luisterboek, e-book en in braille)
