‘Ik ben niet goed in vriendschap.’ Jaren terug zei ik dat tegen iemand die ik na een oriënterende fase mijn vriendin mocht noemen. We hadden veel en vaak contact en als we elkaar te lang niet hadden gezien dan spraken we af; de stang van de bascule moest horizontaal staan als bij een ouderwetse weegschaal. Dat is met mijn oude vrienden anders. Ik zie ze niet vaak, maar nog nooit hebben we elkaar verweten dat we elkaar onvoldoende aandacht gaven. We wogen/wegen niet af. Er is vertrouwen. Zo’n vriendschap heeft geen bevestiging nodig, het is er gewoon. Ook al zien en spreken we elkaar maandenlang niet.
Vriendschap ontstaat organisch, is mijn mening, daar zijn geen afspraken over te maken. Het is als een kristal dat groeit in gesteente; het heeft de juiste elementen nodig. Zo heb ik iemand van de gemeente leren kennen. Ze woont in de buurt, maar ik ken haar vooral via Facebook. Daarop is zij actief. En nooit, echt nooit, heb ik haar iets negatiefs zien posten. Dat wil niet zeggen dat ze geen narigheid heeft. Allesbehalve. En toch is haar berichtgeving inspirerend en positief. Zo ken ik er meer. Ik volg ze met veel plezier en weet dat ik ze geen vrienden mag noemen en toch beschouw ik hen als zodanig. Wanneer ik de ‘buurvrouw’ zie wandelen begroeten we elkaar hartelijk en als zij op Facebook schrijft over de gezondheid en ziekenhuisopname van haar man steek ik een kaarsje voor hem op. Want dat is wat vrienden voor elkaar doen. Ongevraagd.
In de gang staat mijn koffer. Mijn oudste vriendin zal ik ontmoeten op het Centraal Station Amsterdam. We zijn al meer dan veertig jaar bevriend. We groeiden samen op in Huizen en ik bleef vaak bij haar slapen. Huizen is een Goois gebied met veel matrassen voor elk type mens waarbij je eraf wordt geduwd als je niet past binnen het mensplaatje. Wij pasten niet op een matras, maar wel bij elkaar. Onze vriendschap is bestendig. Net als vroeger stappen we vanavond als fitte vijftigers in de nachttrein naar Wenen. Net als vroeger tijdens onze Interrailreizen. En net als vroeger zullen oude tijden herleven en creëren we nieuwe herinneringen. Want vriendschap is als een briljant; geef het liefde en vertrouwen – zonder negativisme – en het zal stralen en groeien. Misschien ben ik… Nee. Ik ben absoluut best goed in het hebben van vriendschappen.
Jacobine van den Hoek
Jacobine werkt nu aan haar derde boek, Madame. Dit boek is hier te reserveren en verschijnt op 25 januari 2024. Madame is het wonderlijke en op waarheid gebaseerd verhaal over de krachtige Marie Grosholtz. Later werd ze bekend als oprichtster van de wassenbeeldenmusea Madame Tussauds.
Jacobine debuteerde met de historische roman Zondebok (2019). In 2022 volgde De roos van Napoleon. Dit boek werd met enthousiasme ontvangen en is vertaald. De roos van Napoleon is een op waarheid gebaseerd verhaal over Joséphine Bonaparte, de eerste vrouw van Napoleon. Het boek is hier te bestellen. Ook als luisterboek, e-book en in braille)
