Ze deden het met goede bedoelingen, daarvan ben ik overtuigd. Hun hart bloedde toen ze de beelden zagen: levenloze lichamen van jonge mensen verspreid op de grond en radeloze uitroepen van nabestaanden onder de brandende zon. Was iedereen op het gemeentehuis het ermee eens? De vlag werd gehesen ten teken van medeleven en afkeer van de inhumane terreuractie in Gaza. De ambtenaren konden niet in de toekomst kijken, dat neem ik ze niet kwalijk, maar historisch besef is ook belangrijk. De burgervader en -moeder van Amstelveen en Amsterdam reageerden vanuit hun hart. Ze toonden medeleven. Maar was het de juiste vlag die na de Hamasaanslag boven het stadhuis wapperde?
Vanuit het gebombardeerde gebied kunnen opnames niet meer worden gemaakt. Stroom is afgesloten. Drinkwater wordt niet meer aangeleverd. Beelden hoe Palestijnen zich voelen en wat ze ervaren zullen er steeds minder zijn. Communicatie is onmogelijk. Alleen aan de hand van satellietopnames kan men raden hoe het met de mensen gaat. De geboorte van een kind, twee weken geleden nog een mooi vooruitzicht, krijgt nu een andere lading. Levensvreugde staat onder druk, zowel binnen als buiten het oorlogsgebied. En veel mensen vinden er iets van.
Trias politica, de scheiding der machten, werd na de Franse Revolutie ingevoerd. De heren en dames op het pluche moesten zich inzetten in het belang van het land waarvoor ze werkten. Oordelen over (oorlogs)misdaden werden in de rechtbank uitgesproken. Ook om geen onrust te creëren. Tijden veranderen. Tegenwoordig is het bon ton om je uit te spreken en een kant te kiezen. Ook in de politiek. Het maakt me ongerust. Hebben we juist nu geen burgervaders en moeders nodig die onbevooroordeeld en vooral kalmerend spreken en handelen? Is het juist nu niet enorm belangrijk om in Nederlandse gemeentes waar een groot aantal nationaliteiten samenwonen open-minded te zijn en om in verbinding te blijven staan?
Laat de vlaggen wapperen! Maar kies voor wit. Laat de symboliek voor zichzelf spreken. Laten we polarisering voorkomen. We zijn allemaal gelijk. Kies geen partij, maar kies voor vrede. In onze straat, buurt, land en in de wereld. Laten we treuren om gewonden, doden en gemartelden. Steek kaarsen op voor de vrouwen, mannen en kinderen die slachtoffer zijn en hoop dat men snel tot inkeer komt. We hebben witte rook nodig om wraakacties stoppen. En witte vlaggen, uit respect voor iedereen.
Jacobine werkt nu aan haar derde boek, Madame. Dit boek is hier te reserveren en verschijnt op 25 januari 2024. Madame is het wonderlijke en op waarheid gebaseerd verhaal over de krachtige Marie Grosholtz. Later werd ze bekend als oprichtster van de wassenbeeldenmusea Madame Tussauds.
Jacobine debuteerde met de historische roman Zondebok (2019). In 2022 volgde De roos van Napoleon. Dit boek werd met enthousiasme ontvangen en is vertaald. De roos van Napoleon is een op waarheid gebaseerd verhaal over Joséphine Bonaparte, de eerste vrouw van Napoleon. Het boek is hier te bestellen. Ook als luisterboek, e-book en in braille)
