Hij keek mij niet aan terwijl zijn vingers langzaam, maar stevig langs mijn spieren gleden. Door druk te zetten op mijn huid haalde hij de spanning ervan af en maakte hij mijn gewrichten los. Die reageerden door zacht te knakken. Blijf doorademen, dacht ik, terwijl hij weer een gevoelig plekje te pakken had. Adem in, adem uit.
Hij smeerde een extra likje tijgerbalsem op mijn kuit, waardoor de verplaatsing van de lucht door de ventilator duidelijk voelbaar was en na een tijdje begon het koel te branden. Het gaf verlichting, zoals ook de laatste klap op mijn been verlichting gaf, het teken dat hij klaar was met zijn voetreflexmassage. Een korte knik, een Thaise glimlach, en een kop thee was mijn beloning. Wat ik niet verwachtte gebeurde tijdens mijn vakantie in Thailand. Net zoals wij elke dag onze haren kamden en tanden poetsten werd het ondergaan van een massage een dagelijkse gewoonte. Een uur lang, of, als we haast hadden een half uur, lieten we onze voeten en bij voorkeur ons hele lijf verzorgen. Soms was dat tussen de mensen op een drukke markt of in een idyllisch houten huisje op palen met uitzicht op zee. Soms in de stad tussen de restaurants. Zoals zo vaak vervlogen vakantiegewoontes zodra ik weer vaste grond aan mijn voeten had. De verplichtingen van de dagelijkse dag vergde al snel al mijn aandacht en voordat ik het wist werden alle minuten opgeslokt door mijn gezin, het werk, sport en de huishouding. De eerste dagen na onze fantastische reis smeerde ik nog braaf mijn kuiten in met Thai Massage Balm. Maar mijn eigen vingers deden het toch minder goed dan de geoefende Thaise, die ik eerder had gevoeld. Om het vakantiegevoel niet kwijt te raken begon ik een zoektocht naar adresjes en vond al snel een massagesalon bij de Maalderij in Amstelveen. De melding op hun website ‘er is een discrete ingang’ verontrustte mij. Maar via een reactie op Marktplaats van iemand die kennelijk ook verward was door haar opmerking liet de masseur weten dat er geen sprake was van ‘happy ending’. Verder zou ook een andere salon uit Amstelveen wonderen kunnen verrichten en had een masseur in Ouderkerk een goede reputatie, zo bleek. Het viel op dat de massages vooral bedoeld waren ter behandeling van klachten. Daar had ik misschien wat aan toen ik mijn eerste bootcamp training had gehad na een maand ‘niets doen’, maar los van deze spierpijn was er niets aan de hand met mijn lijf. Bovendien, van het uurbedrag dat er werd gevraagd kon ik in Thailand een vliegticket voor een binnenlandse vlucht kopen. Het Nederlandse tarief vond ik net te hoog voor een dagelijkse gewoonte. Soms is het beter je bij de geldende mores te houden. Een ijsje eet je nu eenmaal in de zomer, Glühwein drink je op de wintersportvakantie en in Aziatische landen als Thailand laat je je dagelijks masseren.