Jacobine van den Hoek
Gewoontes
‘Die deur moet echt dicht.’ Ik lig onder mijn deken, klaar om in slaap te vallen, maar stap uit bed om de deur te sluiten. Het is de kier...
top of page
Zoeken
Jacobine van den Hoek
5 feb. 2020
Winterse weg
Wandelend op de Rembrandtweg vallen ze mij op, witte bloemen met hangende kopjes en een groene kroon. Vorige maand was het plantje niet...
Jacobine van den Hoek
29 jan. 2020
Het ei
Er staat een rij voor de toonbank in de Darya supermarkt, de winkel waar ik altijd hummus, mijn favoriet, en Turkse broden koop. Voor me...
Jacobine van den Hoek
15 jan. 2020
Bijzondere tent
De muziek staat luid. Binnen is het bruin en donker ondanks grote ramen waardoor je uitkijkt op een overdekt terras. Aan de houten wanden...
Jacobine van den Hoek
8 jan. 2020
Voornemens
‘Wat zijn uw voornemens voor het nieuwe jaar? vraagt de presentator voordat het aftellen naar 00.00 begint. We staan voor de tv met een...
Jacobine van den Hoek
25 dec. 2019
Het lot
‘Wij zijn er klaar voor, we hebben alles: een kattenbak, speeltjes, een hangmat voor aan de verwarming - ze vinden wat uit de laatste...
Jacobine van den Hoek
18 dec. 2019
Gezellige scheiding
‘Een gezellige kerst!’ Aan tafel, naast mij, zit een stel. De vrouw heft haar glas en klinkt tegen dat van de man tegenover haar. Ze...
Jacobine van den Hoek
11 dec. 2019
De muur
Ik leg mijn hand op de ruwe stenen en probeer te voelen wat er in de voorgaande jaren rondom deze plek is gebeurd. Met gesloten ogen zie...
Jacobine van den Hoek
3 dec. 2019
Black-Friday-virus
‘Ik ga er even heen om de gekte van dichtbij te zien en om er een column over te schrijven.’ Ik zei het vanmorgen tegen een vriendin. Zo...
Jacobine van den Hoek
27 nov. 2019
Slim als een goudvis
Het is vrijdag. Het uur zit er op. Onze bootcampleider heeft ons weer alle hoeken van het Amsterdamse Bos laten zien; we hingen aan...
Jacobine van den Hoek
20 nov. 2019
Straatkunst
Opeens staat het daar. Groots en meeslepend. Ik fiets wat langzamer om het te kunnen lezen. De tekst zegt: “Koosje was vertrokken zoo als...
Jacobine van den Hoek
13 nov. 2019
Vaders
Ik praat met vriendinnen, maar mijn aandacht gaat naar hen. Ze zitten naast elkaar op het terras van De Veranda met hun gezicht naar me...
Jacobine van den Hoek
6 nov. 2019
Open mond
Ik lig languit op mijn rug en kijk naar hem. Hij heeft me op mijn gemak gesteld, en toch lig ik niet fijn; zijn onderzoekende blik, een...
Jacobine van den Hoek
30 okt. 2019
Picasso
Bij het hardlopen ontspringen ideeën in mijn hoofd als frisgroene blaadjes, nog licht van kleur en kreukelig. Onwennig hangen ze aan...
Jacobine van den Hoek
23 okt. 2019
e-Bike
‘Nooit! Nooit zal ik op zo’n elektrisch ding stappen!’ Bij het idee alleen al voel ik mijn spieren verschrompelen tot uitgedroogde...
Jacobine van den Hoek
16 okt. 2019
Herfstdip - depressie
In een periode waarbij de zomerzon achter de herfstwolken is verdwenen en er een druilerig landschap voor in de plaats komt, is het soms...
Jacobine van den Hoek
2 okt. 2019
De wereld om ons heen
Er wordt mij wel eens gevraagd wat ik heb gestudeerd. De vraag beschouw ik als een compliment. Ja, ik heb gestudeerd; als je mavo, havo,...
Jacobine van den Hoek
25 sep. 2019
Gewoon, een zaterdag
Zaterdagochtend. Langzaam worden we wakker, de een wat sneller dan de andere. Onze jongste moet vroeg verzamelen bij Sporting Martinus....
Jacobine van den Hoek
18 sep. 2019
Aardige jongen
‘Als ze naast mijn graf maar niet zeggen dat ik een aardige jongen ben.’ Twee keer zei iemand iets dergelijks tegen me. Twee...
Jacobine van den Hoek
11 sep. 2019
Rollatorrace
Ze schuifelt verder. Stapje voor stapje. En ze houdt zich stevig vast aan haar mobiel. Ik zie haar kijken naar haar voorganger, die...
bottom of page