In een periode waarbij de zomerzon achter de herfstwolken is verdwenen en er een druilerig landschap voor in de plaats komt, is het soms niet makkelijk om vrolijk te blijven. Ook ik heb daar last van. De wereld is donkerder, het nieuws zwaarder, en alles komt versterkt binnen. En dan is het goed om bewust om je heen te blijven kijken. En op zoek te gaan naar iets wat je vrolijk maakt.
Met opgeheven hoofd luister ik naar enthousiaste opmerkingen over het Indiase Diwali Festival, het lichtjesfeest. De dag staat voor de geestelijke overwinning van licht over duisternis. Ja, ook in India hebben mensen kennelijk last van de herfstdip. Het is universeel. Het is iets om rekening mee te houden. En dat biedt troost; iedereen kan het voelen, en daarmee ben je niet meer alleen. Er wordt gedanst, gelachen en gepraat. Het goede kan kwade gedachten verdrijven.
Ik zit aan een tafeltje, wachtend op mijn afspraak. Opnieuw is het een regenachtige dag. Ik staar door het raam, zie kringen in het water; ze zijn mooi en symmetrisch. Vanaf de plek waar ik zit lijkt het alsof het water direct achter het terras begint. Gezichtsbedrog. Ik wijs mijn tafelgenoot erop. Hij glimlacht. Is vrolijk. Gezichtsbedrog. Eerder vertrouwde hij mij toe last te hebben van depressie: ‘Soms ben ik neerslachtig, meestal gelijk met het vallen van de bruingele bladeren van de bomen. Dan word ik somber en vind ik niets meer leuk. Zelfs van dingen die ik eerder geweldig vond, word ik in een sombere periode niet warm of koud. Medicijnen helpen, maar blij word ik er niet van.’ Weer een grijns.
#ikhebjenodig. In winkelcentrum Westwijk was er zaterdag een campagne om mensen te wijzen op symptomen van depressie. ‘Spreek erover. Schaam je niet. Pas als een depressie is (h)erkent, kunnen we elkaar helpen.’ Mooie adviezen. Maar lastig. Want juist wanneer je je somber voelt, sluit je je toch het liefst van alles en iedereen af? We vertellen graag dat het goed met ons gaat. Te vertellen dat we nergens blij van worden is een boodschap, die niemand wil horen. Denken we. Ik pleit voor een beetje meer openheid en houd van mensen die hun zwakte durven tonen. En ik hoop dat, als anderen hen wijzen op mooie dingen in het leven, ze die zullen zien. Echt zien. En dat ze voelen dat het licht de duisternis kan overwinnen.
***
Jacobine van den Hoek schrijft wekelijks een column in het Amstelveens Nieuwsblad. Ook schreef ze haar debuutroman Zondebok. Het boek kreeg positieve recensies en is verkrijgbaar bij alle lokale boekhandels of via internet. Ook als e-book of luisterboek verkrijgbaar.
'Een overtuigend debuut.'
- Telegraaf (Bartjan ter Braak)
'Zondebok is een interessant boek, leest vlot, boeit vrijwel meteen en is zonder een spannend boek te zijn, wel degelijk spannend.'
- Remco Houtepen, Libris Venstra Amstelveen