Bijna dagelijks stop ik bij één van de winkels op de Amsterdamse weg. Boodschappen doen en planning is niet mijn sterkste kant. Jaloers bekijk ik de bezoekers bij de supermarkt. Met handige boodschappenlijstjes weten ze precies wat ze nodig hebben. Ik niet, ik heb geen idee.
Daarom heb ik ook een aanbieder van de kant-en-klare boodschappendoos inclusief recepten geprobeerd. Ik moet er eerlijk bij zeggen dat mijn man de initiator was. Mijn man deed de deur open, toen de blonde studente met haar geinige koksmuts bij ons aanbelde. ‘U hoeft nooit meer na te denken over wat u gaat eten. En het is nog gezond ook, ’ zei ze guitig. Vragend sloeg ze haar blauwe ogen naar hem op. Hij hoefde er niet lang over na te denken, hij was verkocht. Met als resultaat dat ik wekenlang minstens drie kwartier in de keuken stond om al die ingewikkelde recepten op te volgen. Hoezo in 30 minuten klaar?
Nu had ik dat best wel voor mijn liefjes over. Gezonde voeding, daar was ik absoluut een voorstander van. Met trots schotelde ik mijn jongens de originele gerechten voor. Ik vond het zelf heerlijk! En het voelde best goed om een keukenprinses te zijn. Totdat ik de gezichten van mijn zonen zag. Zuchtend, en prikkend in hun eten, om alle fliebertjes eruit te halen. ‘Schat, volgens mij slaat dit concept niet zo goed aan, bij ons gezin,’ zei ik na een paar maanden. Mijn man zag het probleem niet zo. ‘Ze leren het maar eten,’ vond hij. Ik begreep hem wel. Op donderdag kookte hij altijd. En de porties waren groot. Daardoor hoefde hij op zijn kookavond alleen nog maar het eten op te warmen. De bijna dagelijkse opmerking van mijn zoon was voor mij de bekende druppel. ‘Mam,’ zei hij, ‘we hoeven vandaag toch niet weer uit de doos te eten?’ Met lede ogen keek ik naar het recept dat ik die dag moest volgen. Ik scheurde het in tien stukken en pakte op goed geluk aardappelen, groente en vlees uit de koelkast. Het was in een kwartiertje klaar!
En daarom maak ik nu weer vaak een praatje bij bakker De Zeeuw, adviseert Coert Stronkhorst mij welk stukje vlees een prima keuze kan zijn en zegt Co mij altijd vriendelijk gedag als ik weer eens besluiteloos langs de schappen van de Albert Heijn slenter. Het heeft dus ook voordelen om geen keukenprinses te zijn.