top of page

Nachtrust

Foto van schrijver: Jacobine van den HoekJacobine van den Hoek

‘Goedemorgen!’ Het gezicht van mijn man hangt boven me, ik schrik wakker van zijn stem. Met een chagrijnig hoofd draai ik mij om. Het was weer zo’n nacht dat ik de wekker om 1 uur, 2 uur en 3 uur zag verspringen. Ten einde raad nam ik midden in de nacht een licht slaappilletje. Of het nu het placebo-effect was of door de melatonine kwam, ik sliep! Totdat ik de wekker weer zag om 6 uur.

Mijn man is al helemaal aangekleed en is druk bezig met de kinderen. Stijf stap ik uit bed en begeef me naar beneden. Voor de vorm trek ik een sok van mijn jongste recht en zeg tegen hem dat hij zijn tanden moet poetsen. Maar eigenlijk hoef ik niets te doen. ‘Ik breng de kinderen wel weg, doe jij maar rustig aan,’ zegt mijn man. Zoals altijd is mijn gezicht een open boek en hij heeft al lang gezien dat ik met rust gelaten wil worden. Ik hou van hem.

Na een espresso en een boterham met ei is de energie nog steeds ver te zoeken. Ik kan niets anders bedenken dan mijn sportkleren aantrekken en te gaan hardlopen. Dan maar een uurtje later beginnen met werk.

Donkere wolken pakken zich samen en gewapend met een regenjas ren ik even later het Amsterdamse bos in. Het eerste kwartier is even afzien, maar al snel weet de frisse lucht mijn bedompte brein te activeren. Ik ren langs de Geitenboerderij via de Grote weide naar de Bosbaan. Als ik langs het water loop, passeert een trainer op een fiets. Het woord Nederland staat groot op zijn rug. Hij stuurt zijn roeiers aan via een portofoon. Met een rustige stem geeft hij advies. De moderne technologie biedt vooruitgang, bedenk ik, vroeger tetterden de trainers door enorme megafoons.

Met energieke slagen roeien de roeiers mij voorbij. Ik geniet en vind mijn cadans. De wolken drijven weg en een voorzichtig zonnetje beschijnt mijn gezicht. Het is niet meer voor te stellen dat ik mij een uur geleden nog zo moe voelde.

Weer thuis is mijn lichaam opgeladen en vol energie, ik heb zelfs weer stof voor een nieuwe column! Voordat ik mijn computer aanzet bel ik mijn man. ‘Goedemorgen, hoe gaat het?’ vraag ik hem als hij opneemt.

 ©Copyright Jacobine van den Hoek 2021
Website redesign Astrid Works

bottom of page