‘Wat vind je ervan?’ Mijn man keek me vragend aan. Het onderwerp waarover hij sprak weet ik nog, maar wat hij de laatste minuut zei? Geen idee. Er liep iemand langs die ons groette en die ik vaag van vroeger kende. Terwijl mijn man praatte vroeg ik me af waarvan. Bovendien hing er in Abina een tv waarop tegelijk te zien was dat Barcelona scoorde. Zes één. Te veel prikkels. Misschien ben ik geen echte vrouw. Multitasken. Ik heb het nooit gekund. Als ik op de fiets door het dorp rijd, en een bekende groet mij vanuit een auto, dan zal hij/zij echt moeten toeteren om mijn aandacht te trekken. Zelf zal ik de bestuurder in ieder geval nooit zomaar herkennen. Terwijl ik fiets, zijn mijn hersenen gericht op de weg, het stoplicht, of – en dat gebeurt vaker – op iets waar ik over nadenk. Ik bewonder mensen die midden in een gesprek een opmerking kunnen plaatsen over een conversatie die naast hen plaatsvindt. Tegelijkertijd word ik argwanend. Was het niet interessant wat ik vertelde? Heeft ze – want meestal zijn het vrouwen die dat doen – al die tijd naar het gesprek naast ons geluisterd? Ik kan het bijna niet geloven dat mensen écht kunnen multitasken. ‘Laat papa nou eens uitpraten.’ Zelden lukt het ons om een gesprek aan tafel af te maken. ‘Niet met eten spelen.’ Er is er altijd wel één die iets doet wat onze aandacht vereist. Daarom maken we steeds vaker na het eten een wandeling. Zonder tv, rustig voortstappend, vertellen we elkaar dingen die we thuis niet met elkaar delen. Er ontkiemen ideeën die normaal gesproken, in alle hectiek, geen kans krijgen om te ontluiken. Soms, als het al donker is, loop ik in mijn huispak, hopende dat ik geen bekende tegenkom. Maar afgelopen week had ik me nog niet verkleed en liepen we langs afgeladen kroegjes waarvan de gezelligheid uit de ramen straalde. Café Het wapen van Amstelveen en Café Thijs waren beiden afgeladen. We keken elkaar aan en liepen door, maar bij Abina stopten we toch voor een afzakkertje. Op een barkruk vertelde mijn man geduldig nog een keer wat hij had gezegd. Dit keer concentreerde ik me op hem. ‘Vind je het een goed idee?’ vroeg hij. Ik slikte mijn bezwaren weg en antwoordde: ‘Een verbouwing? Ja, laten we wat informatie opvragen.’
Volg Jacobine op Facebook of