top of page
Foto van schrijverJacobine van den Hoek

Kastelein


Rinkelende glazen. Gemurmel van stemmen. Muziek, gelach en serieuze gesprekken tussen vier muren. En hij dwarrelt daar doorheen. Volleerd. Soms met een dienblad, soms achter de bar, en dan weer met een enkel biertje. Persoonlijk, zoals de gasten van hem gewend zijn.

‘Heb je daar wel eens aan gedacht,’ vraagt George aan een vaste Café Thijs-stamgast. Zijn vragen worden gewaardeerd, men reageert enthousiast en betrekken hem in het gesprek. Hij schenkt ze zijn glimlach. Een begripvolle blik. Iedereen moet steeds harder praten om zich verstaanbaar te maken. Bij George geen onrustig dwalende ogen, zijn aandacht is onverdeeld. Ja, de wachtende klanten aan de bar heeft hij allang gezien, ook zij komen aan de beurt, maar zullen even moeten wachten. Een kastelein zoals hij, er zijn er nog maar weinig: George in Café Thijs, Laurens bij Abina en Marcel bij het Wapen van Amstelveen. Het verouderde beroep is nog steeds een vak.

Coenraad Cuser, hij was baljuw van Amstelland en ambachtsheer van Amstelveen, maar was in het jaar 1400 ook kastelein van Teylingen. Oftewel plaatsvervanger van de kasteelheer. Als kastelein was Coenraad in dienst van de landheer, en ging hij over rechtspraak en bestuur. Hij had een luisterend oor, was verbaal scherp, bewaarde het overzicht, kon delegeren en hij communiceerde op duidelijke wijze. Allemaal eigenschappen van een goede kastelein. Handig in rustige tijden, maar ook wanneer de pleuritis uitbreekt. ‘Wacht u even. Ik doe iets aan uw probleem. Dat zei hij, zelfs als het slot werd omsingeld, door opgewonden en ontevreden landarbeiders en pachtboeren.

In de loop der jaren werden landerijen verkocht. Kasteelheren konden niet meer leven van de opbrengst van hun land. ‘Er is een nieuwe bron van inkomsten nodig,’ zei Coenraad. Hij kocht herbergen. En wie zouden daar beter voor kunnen zorgen dan zijn… kastelein.

Hoewel de wereld ronddraait als een malle, en veranderingen niet zijn bij te houden, blijven bepaalde beroepen bestaan. Nog steeds zijn goede caféhouders duidelijk herkenbaar. Loop naar de bar, bestel, en kijk wat er gebeurt.

Deze column is geplaatst in het Amstelveens Nieuwsblad.

Meer columns hier?

bottom of page