Ieder jaar, elke keer,
komt het op december neer.
Twee heren met een baard,
met een rendier of op een paard,
zetten stad, en land op zijn kop
en hebben her en der een stop.
Kinderen met rode wangen,
koortsige ogen, en onbevangen,
joelen of ze een cadeautje mogen.
Sommige tijden zijn niet vervlogen.
Ouders, grootouders, iedereen doet mee,
aan alle gekkigheid. Hoezé!
Koopstress is een modern woord,
en niemand vindt dat echt gestoord.
Cadeautje hier, cadeautje daar.
‘Wie heb jij getrokken dit jaar?’
‘Ik wil een hond!’ zegt zoonlief zacht.
‘Nee,’ antwoord ik. ‘Dat ligt buiten mijn macht.’
Nog rijmend ren ik naar de kerststal.
Mensen roepen naar mij: ‘Staat ie al?’
Waar zijn de ballen en de piek?
O nee! Pijn in mijn keel, ik word toch niet ziek?
Zoals ieder jaar, stress ten top,
zoek ik rustige momenten op.
Even staren in het niets,
want in december is er altijd wel iets.
Deze 5december-column is geplaatst in het Amstelveens Nieuwsblad.
Meer columns, hier.