top of page
  • Foto van schrijverJacobine van den Hoek

Regels regels regels


Onder me vijf meter leegte. Mijn voeten bungelen in de wind. Een paar meter verderop staat de kastanjeboom, met aan de langste tak een schommel, gemaakt van een touw en een afgedankt stuk balk. De schommel kan hoog. Als ik erop zit en de zwaartekracht mij helpt om de schommel te bewegen voelt het alsof ik de zon kan raken. Voor het open raam zit geen hekje. Mijn moeder wuift me vanuit de tuin lachend toe als ze me ziet zitten. Geen waarschuwing. Geen angst. Nee, alleen begrip dat ik vanuit mijn slaapkamer het lekkerste plekje bezit. Zij gaat naar haar werk. Ik ben weer alleen en hef mijn gezicht naar de zon.

Vrienden speelden het liefst bij mij. Tenminste, als dat mocht van hun ouders. In de middagpauze bakten mijn vriendin en ik cake, we luisterden naar platen of lazen tijdschriften uit de leesmap. We speelden op een scheepswerf verderop, brouwden geheime tovermengsels van terpentijn en ander smerig spul. Er ging nooit wat mis. We kenden onze grenzen. Hoe anders is dat nu. Onze kinderen gaan gebukt onder regels en adviezen, alles opgelegd vanuit goede bedoelingen. Vorig jaar belde de schooldirecteur; mijn jongens gingen te hoog met de schommel. Gevaarlijk! Ze werden naar binnen gestuurd en kregen straf. ‘Sorry. Op het schoolplein ben ik nu eenmaal verantwoordelijk.’ Ik schraapte mijn keel en wist niet wat ik moest zeggen. ‘Ja, ze gaan hoog hè, die jongens van mij.’ In mijn omgeving nemen moeders vaak de verantwoordelijkheid volledig over (moedermaffia is in ons gezin een veel gebruikte term). Veel moeders verbazen zich erover dat hun kroost zo weinig zelfstandig is, vervolgens ontzorgen en ontfermen ze zich vol overgave over hen.

Waarom zouden kinderen zich verantwoordelijk gedragen als ze geen verantwoordelijkheid krijgen? Hoe kunnen kinderen zich verder ontwikkelen als ouderangsten hen in een beklemmende greep houdt en hen weerhoudt het leven te verkennen.

Is dit nu zo’n gekke gedachte of heb ik een te vrije geest?

Deze column is geplaatst in het Amstelveens Nieuwsblad.

Meer columns op www.jacobinevandenhoek.nl

bottom of page