Sinterklaas is als een malle voorbijgeraasd, de dagen gingen zo snel dat ik de man niet eens een hand heb kunnen geven. Direct na zijn vertrek vulde mijn to-dolijstje zich tot een niet-meer-normaal-zo-lang-lijstje. En ik vermoed… Dat geldt voor meer mensen.
De kerstboomverkoper hief geïrriteerd zijn arm. ‘Toeter niet zo, mens,’ hoorde ik hem naar een vrouw schreeuwen, terwijl ik op de parkeerplaats een plekje probeerde te vinden. Twee auto’s voor me rukte een oudere heer, die alles blokkeerde, aan zijn stuur. Nerveus keek hij naar de toeterende vrouw. Ze duwde hem op met haar Range Rover. 'Bam!' Geen deuk. De kerstboomverkoper vond het nodig een klap op de Range Rover te geven. Hierop draaide de vrouw haar raam naar beneden en vlogen er woorden uit haar mond, die ik niet zal herhalen.Â
Bij Boekhandel Blankevoort zag ik mensen rijendik voor de kassa. In de winkel draalde een vrouw met een tasje om een boekverkoper heen. Ze wachtte tot hij klaar was met zijn advies aan een andere klant; die stelde de ene na de andere vraag, onbewust van de onrust om haar heen. Het gezicht van de wachtende dame met het tasje kreeg steeds strakkere trekken, haar mond werd niet meer dan een vuurrode lijn. Hoorbaar haalde ze haar neus op, en ze klemde haar tasje zo stevig in haar hand dat ik ieder moment verwachtte dat ze zou gaan meppen.
Thuis was mijn man niet te genieten; de oudste had zijn cijfers teruggekregen. En op mijn mans’ vraag hoe hij de havo dacht te gaan halen, haalde de puber zijn schouders op. ‘Gewoon,’ was zijn reactie. Daarna kroop hij weer als een vos in het holletje van onze bank. Met zijn 17-jarige puberhersens vond hij dat wij zeurden; vieren zijn immers makkelijk op te halen.
En dan is er opeens de deadline voor een column. Mijn hemel, is de week alweer voorbij? Ik vraag om ideeën. Iemand ergert zich over werkzaamheden in het Oude dorp; Waternet legt een nieuwe leiding onder de A9 aan. Gemoederen lopen op over de vorm van een taart. En tijdens een vergadering is een heer aanwezig die werkelijk elk idee afkeurt. Hilarisch?
Geen onderwerp keur ik goed. Het is de eindejaarsstress. Net als iedereen ben ik aan vakantie toe, zodat we allemaal even ssssjjj… rustig kunnen worden.
Deze column is geplaatst in het Amstelveens Nieuwsblad.
Meer columns vind je hier.Â