2016 17 februari 2016
Het is maandag. Een auto passeert haar slingerend. Gabriëlle is in burgerkleding onderweg naar haar nachtdienst en vermoedt dat de bestuurder heeft gedronken. Zoiets kan ze niet aanzien! Beroepsdeformatie. Via haar mobiel neemt ze contact op met haar collega’s van het wijkteam en meldt wat ze heeft gezien. Ze zal de chauffeur staande houden, spreekt ze met hen af. Opnieuw zwenkt de auto naar links. Hoe langer ze achter hem aan rijdt hoe sterker haar vermoeden wordt dat er iets aan de hand is.
Ze rijden langs het Kostverlorenhof. Door een auto voor haar wordt de verdachte aan haar zicht onttrokken. In de Piet de Winterlaan lukt het haar direct achter het zwalkende voertuig te komen. Net als ze hem met lichtsignalen wil stoppen, parkeert de bestuurder. Gabriëlla stapt uit haar wagen, en loopt rustig naar de chauffeur om hem op zijn gedrag te wijzen.
Door het raam ziet ze hoe de man naar rechts kijkt en iets van de stoelzitting pakt. Misschien een flesje water? Ze blijft stil staan voor het linker portier. De man achter het stuur is niet groot en heeft donker haar met grijzende slapen. Ze schrikt van de haat in zijn blik. Dan ziet ze zijn pistool, gericht op haar. In een fractie van een seconde gaat er van alles door haar heen. En daarna is er niets meer. De kogels doorboren haar lichaam.
Zo moet het ongeveer zijn gegaan in juni 2008. Als ik door de straat met de wit geverfde huizen rijd, denk ik altijd even aan haar. Aan het drama. Groot verdriet. Veel bewoners van Amstelveen doen waarschijnlijk hetzelfde. Want toen inwoners suggesties mochten doen om nieuwe straten te benoemen, werd haar naam veelvuldig genoemd. De gedachte aan de politieagente zal levend worden gehouden. Daar, waar nu nog het weiland de Scheg ligt, zal een nieuwbouwwijk verrijzen. Eén van de straten zal haar naam dragen. Uit respect voor haar en diegenen die zich hard maken voor de veiligheid van de bevolking.
Franklin, de moordenaar, is veroordeeld tot een gevangenisstraf van twaalf jaar, daarna krijgt hij tbs met dwangverpleging. Gerechtigheid? Misschien. Het zal Gabriëlle niet tot leven wekken, maar al rijdend, fietsend of wandelend door de Gabriëlle Cevat straat, kunnen we af en toe even stil staan bij de gebeurtenis in 2008.