'Zullen we overbieden?’ Vragend kijkt ze hem aan. Er is ook nog geld nodig voor de verbouwing. ‘Als we het niet doen, zijn we hem kwijt.’ Haar stem klinkt wanhopig. Het is niet de eerste keer dat er een woning aan hun neus voorbij gaat. Vaak zijn het expats of Amsterdammers die met gevulde zakken ruimschoots boven de vraagprijs bieden.
Liefdevol neemt hij haar gezicht in zijn handen en drukt een kus op haar mond. ‘Wees geduldig. Er komt wel iets voorbij dat we wél kunnen betalen. En als ons dat niet lukt, verhuizen we toch gewoon naar een plaats waar huizen goedkoper zijn?’
Nadenkend wrijft ze over haar zwangere buik. Het idee dat haar dochter niet in Amstelveen Elsrijk opgroeit, niet naar haar moeder kan lopen om een snoepje te vragen, en niet haar eerste stapjes of dezelfde plek zal zetten als zij vroeger deed, geeft haar een harde buik. ‘Misschien kunnen we iets huren?’ stelt ze voor. Eigenlijk weet ze het antwoord al. Ook de huurprijzen in Amstelveen zijn door speculanten en door toename van Airbnb-woningen zo hoog geworden dat het onbetaalbaar is geworden om groter te gaan wonen.
Vrienden is het wel gelukt een woning te vinden met voldoende ruimte voor de kinderen. Zij konden de overwaarde van hun vorige woning gebruiken en troefde een expatstel af op gunning van de verkopers. Een mazzeltje. ‘Maar, soms is het hier net een Babylonische straat,’ zei de vriendin vorige week. ‘Aan de overkant wonen Spanjaarden, verderop woont een Indisch gezin. De kinderen zitten op de internationale school, en spreken, net als de ouders, nauwelijks Nederlands.’ Jammer, vindt ze. De mix van culturen zou juist een verrijking kunnen zijn.
‘We zullen moeten uitkijken naar alternatieven,’ zegt hij. ‘In Aalsmeer is grond goedkoper. Zij…’ Hij legt zijn handen op haar buik en kijkt haar aan. ‘…zal kunnen zwemmen in de Westeinderplassen en spelen naast molens.’ Weemoedig beantwoordt ze zijn glimlach. Het klinkt mooi, maar het liefst woont ze toch met haar gezin in de buurt van haar ouderlijk huis. ‘We bieden over. De verbouwing komt later wel.’
Deze column is geplaatst in het Amstelveens Nieuwsblad. Lees meer op www.jacobinevandenhoek.nl of volg haar op Facebook of Twitter.