Precies een jaar geleden klikte ik op ‘bevestigen’. De vliegtickets naar Vietnam waren gekocht. Eens in de drie jaar maken we met ons gezin een verre reis. We vinden het belangrijk dat onze kinderen meer zien dan de wereld waarin ons leven zich afspeelt; een beperkte weergave van de werkelijkheid: blanke mensen, geen armoede en iedereen spreekt dezelfde taal. Bij ons thuis is ons grootste probleem: slechte wifi. En we balen als een zoon wordt gedegradeerd naar een ander voetbalteam. Geen brug is ons te ver. Kosten noch moeite worden gespaard. We persen ons in een vliegtuig, staan urenlang in een rij bij de douane, en accepteren zonder morren alle ongemakken. Alles voor een nieuwe beleving.
Ook deze zomer minimaliseerden we onze benodigdheden. We sliepen op harde bedden in bloedhete hutjes en snoven de cultuur op van een - voor ons - vreemde beschaving. We probeerden de mensen te begrijpen en leerden wat woordjes van hun taal. We aten hun voedsel aan de kant van de weg. Vreemd. Maar lekker.
Voor eetgeuren die wij in de vakantie verheerlijkt opsnoven, trekken buurtbewoners in Amstelveen geërgerd hun neus op. Naar vrouwen, die wij in Azië bewonderden, wordt hier vreemd gekeken. En wij doen vrolijk mee; verholen staren we naar hun gewaden en rare juwelen. Wantrouwend interpreteren we hun eeuwige lach. Waarom willen we alles wat anders is ver buiten onze persoonlijke levenssfeer houden? Waarom zijn het vooral Indiërs en Japanners die naar het gratis India Diwali Festival en Japan Festival gaan, en waarom bezoeken weinig niet-Joodse Amstelveners de schouwburg tijdens het Seret Film Festival? Wij kiezen ervoor om duizenden kilometers verder onze blik te verruimen. Terwijl er genoeg te zien is bij ons om de hoek. We geven bakken geld uit om vreemde culturen op te snuiven. Terwijl het gratis kan, bijvoorbeeld dit weekend in Amstelveen. Dat is toch niet ‘typisch Nederlands?
Misschien is het goed om het eens anders te doen?
Deze column is geplaatst in het Amstelveens Nieuwsblad.
Meer columns op www.jacobinevandenhoek.nl.
Comments